Peranan wanita telah dibina sepanjang sejarah. Dari segi sejarah dalam masyarakat Islam, peranan wanita adalah di dalam rumah, yang telah menghadkan dan menimbulkan halangan kepada pemimpin wanita. Pada zaman Nabi Muhammad dan sepanjang zaman awal dan setiap Islam, wanita diberi rasa kebebasan dan kuasa yang besar. Isteri-isteri Muhammad, yang disebut sebagai Ibu-ibu Mukminin, dianggap sebagai cara yang ideal bagi wanita dalam Islam untuk berkelakuan. Ramai isteri dan wanita beliau dalam tempoh awal Islam adalah penting secara meluas dalam bidang kepimpinan yang berbeza. Khadijah binti Khuwaylid bukan sahaja berjaya dari segi ekonomi sebelum perkahwinannya dengan Muhammad, tetapi dia juga dianggap sebagai pemeluk Islam pertama, membantu Nabi semasa wahyu dan sejarah kekacauan zaman awal Islam. Isterinya Hafsa binti Umar telah diamanahkan untuk menjaga Al-Quran, dan isterinya Aisha binti Abi Bakr memimpin pasukan dalam Perang Unta . Nabi juga melantik Ummu Waraqa sebagai imam wanita bagi lelaki dan wanita. [10] Nabi membenarkan wanita untuk memegang jawatan kepimpinan yang berkuasa ini. Walau bagaimanapun, selepas kematiannya, peranan wanita dalam masyarakat menjadi ditentukan oleh serangan Hadis dan tafsiran ayat-ayat Al-Quran daripada masyarakat lelaki yang didominasi dan patriarki.  wanita dalam keseluruhan Islam sukar untuk digeneralisasikan, kerana terdapat banyak sektor Islam yang berbeza dan tafsiran ayat-ayat Al-Quran yang berbeza yang meletakkan peranan wanita dalam masyarakat Islam dengan cara yang berbeza.

Secara keseluruhan, wanita menjadi dikawal selia kepada kedudukan dalam rumah tangga, menjadi dilindungi melalui pengasingan, dengan lelaki menentukan keputusan utama dalam hidup mereka. Oleh itu, gerakan berasingan untuk hak dan kebebasan wanita dalam Islam mula bergolak pada awal abad ke-20. Dua tokoh utama yang menyeru pembebasan dan pendidikan wanita dalam masyarakat Islam ialah Rifa 'a al-Tahtawi dan Qasim Amin . Qasim Amin dianggap sebagai bapa pembaharuan wanita di Timur Tengah Islam, mencabar norma masyarakat dalam bukunya The Liberation of Women . [11] Di antara dua pemimpin lelaki ini juga terdapat tiga wanita Mesir, Maryam al-Nahhas, Zaynab Fawwaz, dan Aisha al-Taymuriyya, yang bekerja untuk gerakan feminisme Islam pada akhir abad ke-19. Pada tahun 1956, Doria Shafik mengetuai gerakan hak mengundi di Mesir. Pergerakan untuk wanita sebagai pemimpin politik dalam masyarakat Islam moden telah dipelopori oleh aktivis zaman moden ini untuk kesaksamaan gender. Walau bagaimanapun, kemajuan gerakan ini berbeza-beza di negara Arab yang berbeza dan dalam sektor Islam yang berbeza, kerana tafsiran baru membentuk pembinaan jantina untuk wanita dalam masyarakat Islam. [11]